வளையலின் வாசனையாய்...

நெளிந்துப் போயிருந்தது அந்த வளையல் 
கைகள் இறுக்கி, கழட்டி 
நெளிவு நிமிர்த்த நினைக்க 
நினைவில் வந்து போனாள் என் தாய்... 

அவளின் கைப்பார்த்த வளையல் இது 
அப்போதே சற்று நெளிந்துதான் இருந்தது   
இத்தனை வருடங்களாகியும் அமர்ந்திருக்கிறது 
என் மணிக்கட்டில் அலங்காரமாய்... 

நிமிர்த்தினால் 
வளைவு வடிவாகும்...  
விட்டுவிட்டால் 
தாயின் பிடிப்பு நிஜமாகும்... 

விட்டுவிட்டேன் 
வளையலின் வாசனையாய் என்னுடனே  
அவள் இருந்துவிட்டு போகட்டுமென்று...